เรื่องเล่าข้างโต๊ะทรงงาน ท่านผู้หญิงจรุงจิตต์ ทีขะระ

     “สมเด็จพระนางเจ้าฯ ทรงเปิดสมุดบันทึก ท่านจะทรงเห็นถึงภาพของบุคคลนั้น เช่น ใส่เสื้อสีขาวผู้หญิงผมยาวน้ำตาไหล เพราะขณะที่มากราบบังคมทูลถึงลูกที่ป่วยหนัก เด็กตัวเขียวก็จะทรงบันทึกไว้อย่างที่เห็นอย่างละเอียด”
     เสด็จออกตั้งแต่กลางวัน กลับถึงพระตำหนักก็ค่ำมืด ตีหนึ่งตีสองก็มี เพราะอยากให้ประชาชนที่มารอเข้าเฝ้าฯ ได้เห็นพระองค์ท่าน และอยากให้แพทย์หลวงดูแลคนที่เจ็บไข้ บางครั้งเสด็จฯ ด้วยเฮลิคอปเตอร์ แต่ต้องกลับโดยรถยนต์ เพราะดึกแล้วเฮลิคอปเตอร์บินขึ้นไม่ได้ บางครั้งเฮลิคอปเตอร์ลงจอดปุ๊บ ลูกเห็บตกปั๊บ ยังไม่ทันลงจากเฮลิคอปเตอร์พระที่นั่งด้วยซ้ำ

     ต้องบอกว่ายากลำบากมาก พระเจ้าอยู่หัวทรงขับรถยนต์พระที่นั่งเอง ไม่รู้หรอกว่าพระองค์จะเสด็จฯ ไปไหน อย่างเสด็จฯ ปักษ์ใต้ จะทรงเลี้ยวซ้ายเลี้ยวขวา ตำรวจก็ไม่รู้ ชาวบ้านยังไม่รู้เลยว่าเป็นพระเจ้าแผ่นดิน

#เรื่องเล่าข้างโต๊ะทรงงาน
ท่านผู้หญิงจรุงจิตต์ ทีขะระ
ผู้ถวายงานใกล้ชิด